Onze laatste dag in de USA, het zit er weer op voor dit jaar!
Aan al het moois komt een eind zeggen ze altijd en dat klopt! Wij staan vandaag iets later op omdat we pas om 16.10 uur vliegen. Het is redelijk weer zo te zien, droog en niet te warm. Rustig aan reorganiseren wij onze bagage want zoals gewoonlijk hebben wij ook dit keer iets te veel bij ons. De koffers zijn een paar kilo te zwaar dus besluiten wij om een aantal zware zaken in een aparte reistas te doen die we dan als handbagage mee kunnen nemen. Als handbagage hebben wij al een goed gevulde laptoptas en een klein reiskoffertje dus de reistas is het derde stuk handbagage. Als de reistas niet mee mag als handbagage gaat hij gewoon als bagage mee. In dat geval kost het ons 50 dollar maar anders moeten wij per kilo gaan betalen en dat is een stuk meer. We gokken het er maar op!
Niet gekocht... |
Laatste keer Walmart |
Ze waren weer lekker |
Bij het vliegveld aangekomen leveren wij onze huurauto in. De Dodge Journey was een geweldige auto uitgerust met weer allerlei nieuwe snufjes. Geen problemen bij het terugbrengen van de auto en we kunnen daar gelijk op de pendelbus richting vliegveld stappen. In de bus nog een leuk gesprek met een Amerikaan die over een paar weken weer naar Nederland gaat. Op het vliegveld aangekomen kunnen we direct inchecken en dat verloopt ook allemaal heel snel, geen extra kosten gelukkig... De vlucht verloopt voorspoedig en de verzorging onderweg was zoals wij van de KLM gewend zijn, ook niet om over te klagen. We hadden iets ruimere plaatsen gekregen waardoor we meer beenruimte hadden, helemaal tevreden dus.
En dan zijn we ineens weer op Schiphol, dat ging eigenlijk best snel! Toen wij bij de bagageband aankwamen konden we gelijk onze koffers pakken, zit alles dan mee? Snel naar buiten om te roken en dan kijken of de taxi er al is. Regen, we zijn weer thuis, maar geen taxi. De taxichauffeur belde ons dat hij door een file ongeveer een kwartier later zou zijn en dat wij moesten wachten bij de vertrekhal A3. Nog meer roken dus...! Vanaf de aankomsthal naar vertrekhal 3 was eigenlijk net iets te ver lopen voor Monique die zich de hele vakantie kranig had gedragen. Na een lange dag en veel zitten was ze eigenlijk op, maar de gedachte dat ze snel thuis bij de katjes zou zijn hield haar op de been.
Na een paar rokertjes was daar dan de auto van Zoetermeer taxi. Normaal hadden wij altijd een taxi van Van Dorp uit Zoetermeer maar wij kwamen er voor de vakantie achter dat het bedrijf failliet was. Erg jammer want wij hadden altijd goede ervaringen met van Dorp. Op de heenweg werden wij ook door Zoetermeer taxi naar Schiphol gebracht maar toen hadden wij al twijfels of het terug allemaal goed zou gaan, het was een vreemde chauffeur op de heenweg... Gelukkig verliep de taxirit terug goed.
En dan zijn we eindelijk thuis en zijn er 4 vriendjes heel blij om ons weer te zien! Ook wij zijn weer blij om in ons eigen huisje te zijn. Op de tafel in de kamer ligt een welkomsbriefje van Lia bij twee leuke plantjes en we hebben er een rode kater bij (haakwerk van Kelly!). Bedankt Kelly, ziet er erg leuk uit! Ik (Willem) ben kapot en het bed lokt mij, ik trap erin... Monique daar in tegen blijft op de been en begint met opruimen en een eerste wasje te draaien, grote waardering voor haar! Lia komt nog even langs om de sleutel van ons huis terug te brengen en we spreken gelijk af om morgen met zijn allen de wedstrijd Nederland - Argentinië te gaan kijken.
Korte terugblik
Dit jaar hebben wij voor het eerst een stuk van de Lincoln Highway gereden, één van de oudste verbindingswegen en de eerste die van "coast to coast" gaat. De weg begon heel druk, zeker in de staten New York en New Jersey. Wij zijn van New York tot Chicago gereden en de laatste dagen nog een stuk van de Route 66. Het landschap in de staten die we dit jaar gereden hebben, was eigenlijk zoals wij ook verwacht hadden, vlak en af en toe een beetje heuvelachtig. We hebben veel, en dan bedoel ik ook véééééél, maïsvelden gezien. Monique had zich voor de vakantie erg verdiept in de Lincoln Highway en daardoor hebben we veel leuke plaatsen gevonden. Als je zonder informatie de LH gaat rijden zal je niet veel tegenkomen, in ieder geval niet zoals op/langs de Route 66.
In het begin was het druk... |
Later in de vakantie erg rustig maar met veel maisvelden |
De Dodge Journey was een fijne huurauto |
Nog steeds vinden wij de Amerikanen aardige mensen waarmee je snel een leuk contact hebt. Mensen willen graag hun verhaal kwijt en wij horen ze graag. Conclusie, weer een hele fijne vakantie in de USA. Grote waardering voor Monique die het af en toe erg zwaar had met haar "ziekte" maar toch gewoon doorzette. Lia, erg bedankt voor de goede zorgen t.a.v. de katten, en alle volgers bedankt voor de leuke reacties.
Willem.